Polskie dwory
woj.lubelskie,łódzkie,małopolskie, mazowieckie, podkarpackie, podlaskie , śląskie i świętokrzyskie
Miedzna
MIEDZNA gm.
- pozostałości dworu obronnego, k. XVI, XVII, nr rej.: 625/62 z 4.04.1962
- zajazd (karczma), 2 poł. XVIII, nr rej.: 626/62 z 4.04.1962
Ta parafialna wieś znana była wcześniej pod nazwą Międzylesie i stanowiła najpierw własność Stanisława Karskiego herbu Korab, następnie zaś jako posag Jadwigi Karskiej przeszła w ręce rodu Wodyńskich (schyłek XV w.). W 1522 r. Mikołaj Wodyński otrzymał od króla Zygmunta Starego przywilej założenia tutaj miasteczka. Na krótki postój w Miedznej za-trzymał się król Stefan Batory (XVI w.). Około 1638 r. Miedzna przeszła w ręce Butlerów i od tej pory była określana „francuskim miasteczkiem”. Butlerowie panowali do końca XVIII w. i starali się wzbogacić ubogą osadę Jeszcze w 1794 r. stał tu niewielki murowany zamek (pozostałości po nim: fragmenty fundamentów, piwnic, fosy, współcześni miedzeniacy określają mianem „skarbca”). Służył on za rezydencję ówczesnym dziedzicom.
Karczma żydowska, to jeden z niewielu zachowanych obiektów tego typu w Polsce. Pod zdewastowanym budynkiem mieszczą się solidne piwnice. Ludzie powiadają, że są to lochy łączące przejście podziemne karczmy z dworem oraz z zamkiem w Liwie. W tym zajeździe w latach 1901-1958 mieściła się szkoła, później – sklepy i sala katechetyczna. Poza pozostałościami dworu obronnego przy ul.Węgrowskiej zlokalizowany jest zespół dworsko–parkowy z drugiej połowy XIX w. z drewnianym dworem zbudowanym dla dziedziczki dóbr miedzeńskich – Ludwiki Ostrowskiej (obecnie znajduje się tu placówka technikum). http://www.ogolniak.wegrow.pl/archiwum/257-miedzna-moja-niezwyka.Dwór obronny -pozostała fosa i fragmenty fundamentów.Zajazd ( karczma w ruinie ) własność kościoła.
zdjęcia maj 2010r.
Zobacz Miedzna na mapie Polski
(Uwaga! W przypadku kilku miejscowości o tej samej nazwie - mapa może wskazać błędną miejscowość)